* طراح و تصویرگر: محمد صابر شیخ رضایی :: ۱۴۰۱ / 2022 :: Designer & illustrator: Saber Sheykh Rezaei
رهروان پیوسته؛
* حَبیب بن مُظاهِر اَسَدی
پیر مخلص و فقیه و عالم دین، حافظ قرآن و از یاران محافظ همیشه مسلح (شُرْطَةُ الخَمیس) امام علی بود که پای درس و معارف آن حضرت زانو زده و در جنگهای جمل، صفین و نهروان کنار علی مرتضی(ع) شمشیر زده بود.حبیب از بزرگان بنی أسد بود که برای حسین بن علی از مردم کوفه بیعت گرفته بود هنگامی که مسلم بن عقیل به کوفه وارد شد، در منزل مختار ثقفی به حمایت از او و امام سخن گفت. با ورود لشکر سکه های ابن زیاد و غربت و شکست قیام و شهادت مسلم بن عقیل، حبیب و مسلم بن عوسجه از کوفه متواری و به سوی حسین (ع) روان شدند. میثم تمار پیش تر شهادت حبیب در پای حسین را به او بیان کرده بود، صبر و انتظار حبیب بر جهاد و شهادت چنان بود که سالها بعد از رفتن پیامبر و علی و حسن، فرجام خیر او را به نینوا رساند.
در شب عاشورا، نافع بن هلال، حبیب را از نگرانی زینب دختر امام علی(ع)، درباره وفاداری یاران امام آگاه ساخت. نافع و حبیب، اصحاب امام حسین را گرد آوردند و همگی نزد امام رفتند و اعلان کردند که تا آخرین قطره خون خود از خاندان پیامبر(ص) حمایت خواهند کرد.
در روز عاشورا حبیب بن مظاهر، با کهولت سن همچون یک قهرمان جوان شمشیر میزد و شمار بسیاری از دشمنان را هلاک ساخت و پس از شهادت اش، امام حسین(ع) خود را به بالین او رساند و فرمود: «پاداش خود و یاران حامی خود را، از خدای تعالی انتظار میبرم.»
* بُرَیر بن خُضَیر هَمْدانی مِشْرَقی
پیرمرد؛ سیدالقرّاء و قاری سرشناس کوفه بود و در مسجد کوفه به تدریس قرآن اشتغال داشت و در زهد و عبادت زبانزد مسلمانان بود. وی از شیعیان و ارادتمندان خاص اهل بیت پیامبر (ص) و از تابعین و یاوران امیرالمؤمنین(ع) در صفین و از یاران امام حسن(ع) در نُخیله بود. کتاب "ألقضایا و الأحکام" از اوست که در بردارنده أحادیثی از مولا علی و امام حسن است.
پس از آن که حر و یارانش از حرکت امام حسین به سوی کوفه جلوگیری کردند، آن حضرت یاران خود را گردآورد و با آنان از تصمیم نهایی خود سخن گفت؛ و آنها را آزاد گذاشت تا درباره ماندن و شهادت، یا رفتن و رهایی از مرگ تصمیم بگیرند و آن هنگام بریر خطاب به امام گفت: «به خدا قسم ای فرزند رسول خدا، پروردگار به برکت وجود شما بر ما منّت نهاد تا برای یاری شما کشته شویم و پیکر ما قطعه قطعه گردد، تا در قیامت از شفاعت جدّت برخوردار شویم، گروهی که فرزند پیامبر را تباه گرداند روی رستگاری را نخواهد دید. وای بر آنها! هنگام رستاخیز خدای را چگونه دیدار می کنند؟ آنان در آتش جهنم فریاد هلاکت و مرگ سر می دهند»
نمونه ای روشن از "مباهله" در شهادتگاه کربلا به دست بُریر اجرا گردید. هنگام مباهله نماینده دو تفکر در برابر یکدیگر قرار می گیرند و از خدای دانا و توانا می خواهند آن که کیش باطل دارد هلاک سازد تا مذهب حق روشن شود و پس از این مباهله در بامداد عاشورا، آنکه دروغگو بود و بر پیامبر و اهل بیت رسول دروغ بست، بدست بریر به هلاکت رسید.
* به سفارش موکب آرت