* طراح و تصویرگر: محمد صابر شیخ رضایی :: ۱۴۰۱ / 2022 :: Designer & illustrator: Saber Sheykh Rezaei
سفیران حیات؛
* سلیمان بن أبی رزین (سفیر بصره)
هنگامی که امام حسین (ع) در مکه اقامت داشتند، یگانه نامه ای را بدست محب و غلام خویش؛ سلیمان (که از مدینه با کاروان ایشان همراه بود) خطاب به رؤسای پنجگانه بصره فرستادند که همسر سلیمان نیز در این سفر او را همراهی می کرد. چهار نفر نخست، محتوای نامه امام را پنهان ساختند ولی پنجمین مخاطب؛ منذر بن جارود (که پدر زن عبیدالله بن زیاد بود) از بیم دسیسه چیدن ابن زیاد (حاکم بصره) برای امتحان او، سلیمان را تسلیم او ساخت و با مکشوف شدن محتوای نامه و یاری خواستن امام برای بازگشت زمام امور به خاندان اهل بیت پیامبر (ص)، ابن زیاد دستور قتل سلیمان را صادر کرد.
عبیدالله به او گفت: "حسین تو را فرستاد تا در امت تفرقه ایجاد کنی" و سلیمان به او پاسخ داد: «امام حسین(ع) مصباح هدایت و کشتی نجات است. او مدار وحدت و قطب آسیاب دین است و تو و یزید تفرقه‌افکن، ننگ امت اسلام و منهدم کننده ارکان دین و فضیلت هستید.»
با به قتل رسیدن سلیمان در مسجد بصره، او نخستین شهید قیام کربلا به شمار می‌آید.
* مُسْلِم بن عَقیل بن ابی طالب (سفیر کوفه)
پسر عموی امام حسین(ع)، فرزند عقیل برادر امام علی (ع) و داماد ایشان، که سابقه رزم و مجاهدت در فتوحات شمال آفریقا، نبرد صفین و یاری حسن بن علی (ع) را در فتنه های اُموی در کارنامه داشت، به دستور امام حسین (ع) در پِی هزاران هزار نامه ی دعوت کوفیان به امام و ارزیابی آمادگی آنان وارد کوفه شد و با گذشت یک ماه از ورودش، از قریب ۱۸ هزار نفر مردم برای آن حضرت بیعت گرفت و در مقابل عبیدالله بن زیاد قیام کرد.
با رسیدن اخبار جاسوسان اُموی به شام مبنی بر آسان گیری نُعمان بن بشیر حاکم کوفه بر شیعیان و افزونی سیاهه یاران مسلم، به فرمان یزید بن معاویه، نعمان عزل و عبیدالله بن زیاد (حاکم سابق بصره) جایگزین او شد و با آمدن و خدعه ها و تهدیدات وحشیانه عبیدالله، سلسله حوادثی چون نفوذ مَعقل جاسوس ویژه او به جمع یاران مسلم، دستگیری هم پیمانان او و شهادت هانی بن عروة، خیانت قاضی شُریح و ... سران قبایل و بیعت‌کنندگان، پیمان‌شکنی کرده و به یکباره مسلم را تنها گذاشتند.
مسلم بن عقیل در روز عرفه سال ۶۰ قمری در مجادله ی نظامی سنگینی در محدوده خانه طوعه (پیرزنی که در غربت و تاریکی کوچه های کوفه به مسلم امان داد و پسرش صبحگاه محل اختفای مسلم را بر کارگزاران مأموران ابن زیاد آشکار ساخت) دستگیر و پس از هتک و جراحت توسط ابن زیاد، با سرنگونی از بام دارالعماره کوفه به شهادت رسید.
خبر شهادت مسلم به وسیله یکی از اهالی کوفه به امام حسین (ع) رسید و ایشان از شنیدن آن بسیار اندوهگین شد و گریست و سپس فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون، رحمت خدا بر او باد.» و این سخن را چند بار تکرار کرد. همچنین فرمود: از این پس زندگی بی‌معنا است و خیری ندارد.
* به سفارش موکب آرت
